Dag 2: zaterdag 28 september ALO & ALO-Pabo

zaterdag 28 september 2024

ALO klas 1A

25 Oneliners:
Melvin: kou is een emotie + het gaat niet om de lengte, maar om de kwaliteit.
Jochem: opgeven is nooit een optie.
Yara: de tas is zwaar, maar het leven ook.
Bouke: Doorgaan is ook sport.
Renzo: Niet piepen, maar doorlopen.
Beau: kanoën doe je blijkbaar op het water, niet in het water
Jelte: It’s all in the mind, and not in the water + Liever nat slapen dan teveel tijd in de bivak steken.
Mieke: als je alles lachend doet, dan gaat alles goed.
Monique: je komt er vanzelf.
Adna, Niet janken maar doorstampen.
Sven: net sa seiken, der krijst een wiite brûk van + Waar zijn hier de haringen of moet je die zelf vangen?
Wout: Het gaat er niet om hoe zwaar het wordt, het gaat erom dat je na vallen weer op staat + kan niet!
Marrit: Met een glimlach in de morgen begint de dag zonder zorgen.
Roy: jaaaloeloeloeloeloeloe + een dag geen Henk Wijngaard is een dag niet geleefd.
Wouter: liever geen poep op de schoen, en al helemaal niet door een “1 op 10-tje”.
Niek: geloof hier alles, behalve tijd & kilometers indicatie.
Mark: Al krijg ik nooit een baan, elk vuur krijg ik aan.
Roan: waarom 3 kilometer lopen als je ook 8 kan?!
Rick: het leven is als een dixie; af en toe zit je dik in de shit.
Hanne: Als je niets doet dan heb je het goed gedaan.
Sander: niet lullen maar poetsen.
Jordi: Geef me nog een paar minuutjes.
Lisanne: komt goed, gewoon genieten.
Floor: ik ben dan wel de kleinste, maar ik zet ook de meeste passen.
Thijs: doe es normaal, want je bent al gek genoeg.

ALO klas 1B

Om 7:30 ging vanochtend de wekker van Esther. De rest van de groep werd er ook wakker van. Het goede nieuws was dat Niek niet opgegeten was gedurende de nacht.
Na de langzame opstart heeft iedereen het ontbijt gevonden. Het plan was dat we om 9:00 vertrekken. Na het rondje over het veld, (campsweep) zijn we uiteindelijk om 9:30 vertrokken naar het klimmen en klauteren in de Groeve. Na het voorlezen van de gastenboekberichtjes hebben we daar daar verschillende activiteiten gedaan : abseilen, klimmen, via ferrata, vrije val en een hoogte parcours met een wiebelbrug. Hier werden vele angsten overwonnen: onder andere Twan, Glenn, Renzo en Dianne hebben hun angst voor hoogtes met glans overwonnen.

Na het overwinnen van die angsten, begon het ontzettend hard te regen. We hebben de bui afgewacht en zijn door gegaan naar de nieuwe bivak. Dit was maar een klein stukje wandelen.

Eenmaal aangekomen was het 16:00. Er staat bij de bivak een grote party tent waar we even kunnen schuilen. Na de bui zijn we begonnen met de bivak. Dit duurde helaas iets langer dan verwacht. Na het inschakelen van hulp is het na bijna 3,5 uur gelukt om voor iedereen een slaap plek te creëren. Esther, Jolien en Gaia hebben een Fryske Puntmuts gebouwd, terwijl andere tenten zo groot waren dat er zelfs ruimte was voor een gasten verblijf.

ALO klas 1C

Dag lieve papa’s, mama’s, (Heit en mem) vriendjes, vriendinnetjes en alles wat er tussen in scharrelt. Daar zijn we weer! We hebben weer een dag overleefd. En wat voor een…

Vanmorgen ging om 05.30 de wekker en werden wij gewekt door het opgewekte gezang van onze lieftallige Loes. Inpakken, opruimen, eten (maken) en wegwezen. Met een prachtige zonsopgang liepen we stipt 07.00 het terrein af, om eerst weer een kilometer de berg op te klauteren. Na 3 uur struunen, glibberen en glijden door de modder en familiebezoek voor Jelle (ezeltjes🥰) kwamen we aan bij “discover nature” waar we leerden touwen vlechten van gras en thee zetten van Brandnetels op eigen gemaakt vuur. We kwamen aan bij de groeve waar we vanavond gaan bivakkeren en bij de buddy check kwamen we erachter dat de buddy van Simon miste. Lars was in geen velden of wegen te bekennen. Lichte paniek volgde, maar algauw kregen we goed nieuws; hij had zelf zijn weg terug naar ons gevonden.

Mountainbiken! Vol enthousiasme gingen we vol gas de berg op. Helaas viel het voor velen na een paar meter al vies tegen (waaronder deze auteurs). Ook voor Youri viel het niet mee met 4 lekke banden. Ook werden we tijdens de spannende en leuke afdalingen verrast door een fikse regenbui, waardoor we flink verkleumd beneden kwamen. Gelukkig was daar Mathilde die bijna iedereen weer warm kreeg met haar warming up dans. We moesten Lieve even begraven in jassen, maar ook zei voelde zich algauw weer goed. Naar de bivaks! Die we nog moesten bouwen…. En niet 1, niet 2 maar wel 3 prachtige bouwwerken ontstonden onder leiding van Nienke, Mees en Elise. Ondertussen was het al half 6 en begonnen we aan het kampvuur en avondeten. Vanavond op het menu: Adventure food. Alweer. Gelukkig werd de maaltijd wel goed afgesloten met marshmallows bij een heerlijk kampvuur, waar we nu nog lekker aanzitten. (Met blote voetjes😍) Geniet van de mooie kiekjes en slaaplekker en lekker koese. Het cijfer van de dag: 8.4, zelfs volgens Lars. Auteurs: Naomi en Mathilde

ALO klas 1D

De eerste nacht van de klas was redelijk verlopen maar het positieve humeur van enkele vroege vogels werd niet door iedereen gewaardeerd. Na een ochtendwandeling kwam de groep aan bij de eerste activiteit het mountainbiken. De route bevatte 3 stevige hellingen en sommige studenten hadden de intensiteit wat onderschat. Desalniettemin werd ee genoten en na een kleine 2 uur fietsen smaakte de lunch extra lekker. Het zonnetje brak door en de groep begon vrolijk aan de hike richting de opstapplaats van het kanoën. Tijdens een pauze vermaakten de studenten zich met een spelletje ninja waarna de tocht zich vervolgde. Aangekomen op de opstapplaats opende de hemel zich en deze regen hield ruim een half uur aan. Ondanks deze onvrijwillige douche bleef de sfeer geweldig. De hoge waterstand in de Ourthe maakte het toffe tocht. Het verschil tussen links en rechts bleek voor sommigen wat ingewikkeld wat het sturen zowel hilarisch als best uitdagend maakte. Na een snelle omkleed sessie was iedereen weer droog en klaar voor de laatste hike naar de bivak plaats. Een prachtige klim tijdens zonsondergang zorgde voor uitspraken als: ‘wat hebben we het eigenlijk goed he’ en ‘eigenlijk ben ik best aan het genieten’. In het duisternis kwam de groep aan op de bivak en kon het bouwen beginnen. Binnen recordtijd stond het onderkomen en na een dag als vandaag smaakt zo’n adventure food maaltijd net als een maaltijd in een sterren restaurant.

ALO-Pabo klas 1A

Vandaag begonnen we met uitslapen. De sfeer zat er al goed in, sommige waren helemaal nat van de regen. Gelukkig hoefden we niet te beginnen met wandelen, maar we begonnen met klimmen. We gingen abseilen en zigzaggen. Er zijn vandaag veel angsten overwonnen. Na al het klimmen zijn we verder gelopen naar onze bivak, daar zijn we lang bezig geweest met het bouwen van een kampvuur en de bivak. S’avonds hebben we met z’n allen gezellig genoten van het kampvuur. Er werd veel gelachen tijdens het Weerwolven. Tot laat in de avond zaten we nog in de avond te puzzelen over hoe het driehoekspel nou werkte (en nog steeds). We hadden best wel geluk met het weer vandaag, hopelijk morgen ook.

ALO-Pabo klas 1B

Beste lezers,
Het was vandaag weer een zware tocht. We werden wakker om 6:30 in een natte tent. Er lagen zelfs drie personen op één matje! Het opstarten ging moeizaam.
We deden er maar liefst twee uur over en dat moet sneller! We liepen met onze volle en loodzware rugzakken naar de eerste activiteit; de grotten. Toen we daar aankwamen mochten we eindelijk weer die tas af en werden in overalls gehesen met een mooie oranje helm met daarop een niet zo’n felle hoofdlamp. We leken net op Australische mijnwerkers volgens Ties. ‘Waarom geen Nederlandse mijnwerkers?’ vroeg iemand. Het antwoord daarop was omdat zij meer verdienen.
Het begon op een erg glibberige klim naar de grot. Toen we daar naar binnen liepen moesten we door een minuscule kluisdeur en de claustrofobie nam toe. We kropen door de smalle gangen van de grot en zaten ondertussen al aardig onder de klei. Toen werd er gezegd dat we de klei niet alleen op de kleding maar ook op onze gezichten moesten smeren, anders vlogen de baby vleermuizen ons tegen het lijf. Baby vleermuizen kunnen namelijk nog niet goed warmte en kou onderscheiden, de grot is namelijk 14 graden en ons lichaamstemperatuur is warmer. Toen we eindelijk uit die claustrofobische kamers kwamen liepen we het spekgladde pad weer terug en gingen we lunchen!
Nadat de buikjes weer waren gevuld liepen we verder naar de volgende activiteit. We gingen het bos in en moesten vuur maken en zelf geplukte brandnetelthee maken/drinken. Ondertussen regende het heel hard en deed iedereen het regenpakje weer aan (helaas). Thee was gemaakt en gingen op pad naar onze eindbestemming. Daar aangekomen (over het prikkeldraad want dat was korter) werden de taken gauw verdeeld door Robin. De poepcommittee ging gelijk van start en hebben een mooi gat gegraven met een prachtig poepu uitzicht. Ik hoop dat u enorm jaloers bent, want dit is echt machtig mooi.
Bivak stond ook al gauw onder leiding van Bas met hulp van de prachtige dames uit onze klas (exclusief de schrijvers van dit tekstje want wij hebben een belangrijkere taak). De heren die niet in het poep committee zitten gingen bezig met het vuur onder leiding van Melvin.
Zometeen avondeten en gaan er weer een gezellige avond van maken! Spreken jullie morgen!
Kusjes, Anna, Iris en Bianca